Page 18 - UIT IN TIEL
P. 18

18 UIT   IN TIEL




          Na haar middelbareschooltijd ging Eylem naar Utrecht
          om mode en kleding te studeren. Daarna volgde ze op de
          Willem de Kooning Academie in Rotterdam de studie
          Grafische Vormgeving. Ze kwam er al snel achter dat
          toegepaste kunst niets voor haar was, ze had meer
          vrijheid nodig. Pas in Rotterdam kwamen haar dieper
          liggende interesses tot ontwikkeling. Haar eindexamen-
          werk werd goed ontvangen en was te zien in Museum
          Boijmans en van Beuningen. Eylem toonde geboetseerde
          geabstraheerde vogels van natte klei. Om de zoveel tijd
          werden de vogels besproeid door een sprinklerinstallatie
          om de klei goed te houden. ‘Pas na de lovende reacties
          drong het tot me door dat ik talent had. Dat mijn
          vriendinnen en familie vroeger niet zomaar zeiden
          dat ik goed kon tekenen of mooie dingen maakte met
          fimo-klei.’

          In 2009 won Eylem de Volkskrant Beeldende Kunst
          Prijs. ‘Eylem Aladogan bevindt zich als beeldhouwer
          in Nederland op eenzame hoogte’, zei Wilma Sütö,       Twee keer per maand gaat Eylem, samen met haar
          tentoonstellingsmaker bij het Stedelijk Museum         zoontje, terug naar Tiel. Als ze afslag 33 op de A15
          Schiedam, toentertijd. ‘Ik ken geen beeldhouwer die    nadert, komt er een soort rust over haar heen. ‘Tiel
          zo ambitieus is en tegelijkertijd zo precies werkt als zij.’  voelt niet aan als een grote stad, iedereen groet elkaar
                                                                           hier. Ik kom regelmatig in de binnenstad
          Eylem woont en werkt sinds acht jaar in   ‘Terug naar Tiel wil    om wat te drinken met mijn moeder.
          een atelierwoning in Amsterdam.                                  Of ik bezoek met mijn zoontje een
          Ze heeft besloten zich voorlopig alleen   ik niet, maar als het   voorstelling van Riv the Kids in de
          maar op eigen werk te richten, in combi-                         Agnietenhof. We gaan naar het herten-
          natie met haar werk als docent op de   leven ophoudt, wil ik hier   parkje en ook een bezoek aan Zinder staat
          Gerrit Rietveld Academie. ‘Het is hard                           hoog op mijn verlanglijstje. Het Tiel van
          werken, inspiratie komt nooit vanzelf.   wel begraven worden’    vroeger is niet meer, er is veel veranderd.
          Ik verzamel veel afbeeldingen en ga vaak                         Maar dat is in elke stad zo. Er mag ook wel
          op reis. De confrontatie van tegengestelde                       wat meer aandacht voor kunst komen,
          krachten vormt een rode draad in mijn werk.            bijvoorbeeld in de openbare ruimte. Of een goede
          Zo komt wilskracht vaak voort uit angst, twee krachten   galerie. Toch voelt het nog steeds als thuis. Terug naar
          die elkaar ook kunnen voortstuwen. En die wilskracht   Tiel wil ik niet, maar als het leven ophoudt, wil ik hier
          die ik altijd voel, komt voort uit mijn jeugd.’        wel begraven worden.’
   13   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23